എത്ര വട്ടം മറന്നാലും
പിന്നെയും ഒരു കവിതയായ്
നീ എന്നിലേക്ക്‌ തന്നെ വരും
എത്ര പൗരുഷമായി നിന്നെ
കുത്തിക്കുറിച്ചു നോവിച്ചാലും
വീണ്ടും വീണ്ടും എന്നിലേക്കു
മാത്രമായി നിസ്സഹായയായി
നീ ഒതുങ്ങും.....
ആർത്തിയോടെ നിന്നിലേ-
ക്കാഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോൾ
അവസാനത്തെ കിതപ്പിലും
നിന്നെ ഭോഗിച്ച് ഞാനിറങ്ങുമ്പോൾ
എവിടെയോ മുളപൊട്ടുന്ന
വാക്കിലെ പ്രണയത്തിനെ അടർത്തി
വിരഹം പൊലിപ്പിച്ചു
രണ്ട് വരി....
അവിടെ ഒതുങ്ങി നീ നിൽക്കും
മനസാക്ഷി കുത്തില്ലാതെ
ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും
വാക്കുകളും തേടി
എൻ്റെ ലോകത്തിലേക്ക്!!!
എങ്കിലും എത്ര കാലം
വാക്കുകളുടെ മറവിൽ നീ
ഒളിഞ്ഞു നിൽക്കും?
പിന്നെയും ഒരു കവിതയായ്
നീ എന്നിലേക്ക്‌ തന്നെ വരും
എത്ര പൗരുഷമായി നിന്നെ
കുത്തിക്കുറിച്ചു നോവിച്ചാലും
വീണ്ടും വീണ്ടും എന്നിലേക്കു
മാത്രമായി നിസ്സഹായയായി
നീ ഒതുങ്ങും.....
ആർത്തിയോടെ നിന്നിലേ-
ക്കാഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോൾ
അവസാനത്തെ കിതപ്പിലും
നിന്നെ ഭോഗിച്ച് ഞാനിറങ്ങുമ്പോൾ
എവിടെയോ മുളപൊട്ടുന്ന
വാക്കിലെ പ്രണയത്തിനെ അടർത്തി
വിരഹം പൊലിപ്പിച്ചു
രണ്ട് വരി....
അവിടെ ഒതുങ്ങി നീ നിൽക്കും
മനസാക്ഷി കുത്തില്ലാതെ
ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും
വാക്കുകളും തേടി
എൻ്റെ ലോകത്തിലേക്ക്!!!
എങ്കിലും എത്ര കാലം
വാക്കുകളുടെ മറവിൽ നീ
ഒളിഞ്ഞു നിൽക്കും?
No comments:
Post a Comment